Pauwstraat 30

Hoekpand van twee bouwlagen met kap, loodrecht op de Loeff Berchmakerstraat, waaraan de ingang lag. Het huis is in de 16de eeuw gebouwd, in één opzet met Predikherenstraat 24, waarmee het een dubbelhuis vormt. Beide hebben zo een gemeenschappelijke achtergevel die, helaas voor het UMF, de scheiding niet eerlijk in het midden legt. Toen Pauwstraat 30 in 1975 door het Monumentenfonds gekocht werd, stond in het jaarverslag expliciet dat de reden niet de architectuurhistorische waarde was, maar de ligging in een bedreigd stadsdeel. Dit ondanks de hoge ouderdom en de bijzonder fraaie muurankers in de zijgevel: naast een lelie-top draaiden twee krullen naar beneden op de begane grond en omhoog op de verdieping (het anker dat vals speelt is verplaatst). In de rijksmonumenten-beschrijving Huizen binnen de Singels kreeg het dubbelpand een grote beschrijving: de waardering was in die dikke tien jaar kennelijk flink toegenomen.

 

De restauratie die het UMF stapje voor stapje uitvoerde, vergrootte de herkenbaarheid van de waarde in die tussentijd. Eerst werd in 1976 een eind gemaakt aan het gebruik van de begane grond als garage. Ook werd de kap hersteld, met de oorspronkelijke spanten, die de nummers IIII en III dragen. II en I horen in de achterbuur. De echte voorgevel aan de Loeff Berchmakerstraat had op de begane grond alleen nog twee bovenlichten. In 1979 werden deze vergroot tot zesruits-schuiframen. Pas in 1985 volgde de voordeur hiertussen, die nu ook wel uit de 19de eeuw (=de bouwtijd van de huidige gevel) lijkt te stammen. De oorspronkelijke gevel kraagde uit over boven de pui.

 

Bij die gevelrestauratie werd de opening van de garagedeur in de zijgevel vervangen door een wat historiserend winkelpuitje, waardoor een oplossing werd gevonden voor een vreemde speling van de geschiedenis. Als zelfwerkzaamheidsproject herstelde de nieuwe bewoner in 1983, met hulp van het UMF, het interieur. De balklagen hebben ten dele nog de sleutelstukken bewaard, die eerder l7de- dan l6de eeuws ogen. Bart Klück ontrafelde bij die verbouwing de geschiedenis, waardoor het winkeltje niet bovenwoning kort daarna terechtkwam in het genoemde Utrechtse Huizenboek.

 

Klik hier voor meer informatie.