Bewonersverhaal #3 – Dirk

 
 
´Mijn huisje voelt als een warme jas´

 
Dirk (68) woont 22 jaar in zijn huis op de Bruntenhof. Dirk’s huis is vrij bijzonder omdat het aan de achterkant wordt omsloten door de vroegere hovenierswoning en daardoor alleen een in- en uitgang aan de voorkant heeft. Eigenlijk zoals de situatie voor alle huisjes op de Bruntenhof was voor de grote restauraties van zo’n 40 jaar geleden.

 
Gezellig donker
‘Maar ik kom wel in de tuin hoor’, zegt hij, ‘maar het is ook wel lekker rustig zo’. Hij glimlacht breeduit. ‘Je woont met elkaar samen hier maar er is ook zoveel rust, dat is het unieke aan hier wonen. Ik zit hier in mijn eigen tiny house en ik vind het heerlijk. Ik kan het lekker ordelijk houden en dat vind ik perfect zo. Ik heb nooit van grote huizen gehouden, mijn hele leven niet.
Je woont hier natuurlijk wel in een openluchtmuseum en dan kijken ze weleens naar binnen, maar we hebben van die heerlijke grote luiken die je ook gewoon dicht kan doen. En wat ik zo fijn aan die luiken vind is dat ze mijn huisje in de winter zo gezellig maken, zo cozy. Mijn huisje is wel donker, maar ik heb twee verdiepingen en met de bovenverdieping erbij is het precies goed. En ik heb overal sfeervolle verlichting’.

 
Mooie herinneringen
Dirk vertelt dat hij goed contact heeft met zijn buren. ‘Ik was heel goed bevriend geraakt met Wil, mijn naaste buurman, hij is helaas vorig jaar overleden. Vroeger had het UMF schilder Piet en handyman Adriaan in dienst, zij kwamen alle klusjes doen. En buurman Wil, die was loodgieter van beroep en hielp gezellig mee. Het was altijd lachen als die drie mannen bij elkaar waren. Ik heb er mooie herinneringen aan’. Dirk vertelt over de ratten die hij soms nog weleens onder de vloer door hoort rennen. ‘Dat houd je toch in deze oude huizen maar het is niet zo erg meer als vroeger hoor’. Dirk begint te schaterlachen als hij vertelt over één van de oude bewoners die ooit de ratten, dwars door de muren heen, aan haar breipen spieste. ‘Geweldig toch, ze raakte ze ook echt!’

 
Mijn thuishaven
Dirk woont nog steeds heel prettig aan de Bruntenhof. ‘Ik heb goede buren en het UMF is een prettige huisbaas, dat mag ook weleens gezegd worden. Als ik naar huis ga en mijn blik valt op de eerste huisjes van de straat, dan voelt dat altijd weer verrukkelijk. De Bruntenhof is mijn thuishaven! Het huis voelt als een warme jas. De rust van het fundament is hier, het is prima om hier mijn leven verder gestalte te geven. Door de rust hier komt energie vrij en dat komt door de vibratie van het Bruntenhof!’