Bewonersverhaal #10- Ignatia

 
‘Ik kan zo genieten van die prachtige blauweregen!’

 
Ignatia (69) voelt zich een bevoorrecht mens. ‘Ik woon hier hartje stad op een 400 jaar oude plek. Dat is toch uniek? Ik ben er erg dankbaar voor. Ik geniet elk jaar weer van die prachtige blauweregen in mijn achtertuintje’. Ze wijst naar de fraaie plant die deels over het toegangshek van de Bruntenhoftuin en deels langs de muur van het aangrenzende monumentale brandspuithuisje groeit.

 
Historie
Ze is 23 jaar gelden hier komen wonen. Als museoloog is ze altijd erg geïnteresseerd geweest in de historie van de Bruntenhof. ‘Stichter Frederik Brunt was staatsadvocaat en katholiek in de protestantse Republiek. De ‘Bruntskameren’ waren bedoeld voor bij voorkeur rooms-katholieke arme weduwen. Knap dat Frederik Brunt het allemaal voor elkaar heeft gekregen in die tijd. Het feit dat de huisjes alleen bestemd waren voor alleenstaande vrouwen is nog erg lang gehandhaafd, het is nog niet zo heel lang gelden echt officieel losgelaten’. Ignatia vertelt graag de historie van haar woonplek. Ze wijst op fraaie bouwkundige details zoals het smeedwerk dat haar dakgoot ondersteunt. ´Tijdens de laatste grote restauratie, waarbij aan de achterkant van de huisjes keukens zijn aangebouwd, zijn deze behouden en opnieuw gebruikt, wel aangevuld met modernere exemplaren’.

 
Bruntenbier
‘Het leven is hier goed’, zegt ze, ‘we zijn zorgvuldig naar elkaar en we proberen goed voor elkaar te zijn. Zie je de hop daar aan de muur? Toen er in één van de huisjes verderop een jong stel kwam wonen, dat is ook zo leuk hier, die verjonging van bewoners, bleek hij (Tom) een hobby bierbrouwer te zijn. Hij zag wel wat in echt Bruntenbier. Een leuke kennismaking met een nieuwe buur. Een tijdje later hadden we ook echt Bruntenbier. We hebben het gezamenlijk met alle hofbewoners tijdens een borrel geproefd!’