Brigittenstraat 20

 

Het rijksmonument aan de Brigittenstraat 20 te Utrecht bestaand uit een tweebeukig dwarshuis van twee bouwlagen. Door de eeuwen heen is het complex uitgebreid en gebruikt als danszaal, leerlooierij, thuisbasis van een jonkvrouw en woning voor een commune. In de oorlog had het verzet in dit huis een illegale telefooncentrale ondergebracht. Als camouflage was er een hulporganisatie voor zieken onder de naam “het Klooster”.

 

Het is een statig herenhuis, zeven ramen breed langs de straat en met een bordes-trap voor de fraai omlijste ingang. De voorste beuk langs de straat is middeleeuws, de achterste 18de-eeuws. In de 19de eeuw werd nog haaks hierop een tuinvleugel toegevoegd. Uit de middeleeuwse fase zijn de zware balken en kapconstructie bewaard. De achterste beuk heeft een gave 18de-eeuwse Rococo-schouw.

 

Het UMF kocht het rijksmonument in 1978. Daarna is er incidenteel en gefaseerd gerenoveerd, terwijl het gebouw werd bewoond. Er is medio 1980 onder andere een kaprenovatie gedaan door architect Meulenbelt. Uiteindelijk begon eind 2013 de totaalrestauratie die het UMF in eigen beheer heeft uitgevoerd. 8 ruime appartementen zijn in het complex gerealiseerd. Tijdens de restauratie waren de werkzaamheden online te volgen op de Facebookpagina van de Brigittenstraat 20.

 

Dit pand is qua energiegebruik deels zelfvoorzienend gemaakt. Het gebouw is van energielabel G naar B gebracht, gebaseerd op trias energetica. Dat lukte mede dankzij zonnepanelen, lucht/water-warmtepomp, ledverlichting in centrale ruimtes, bewegingsmelders in sanitaire ruimtes, ventilatie op detectie en laagtemperatuurverwarming. De zonnepanelen op het dak zijn vanaf de straat niet zichtbaar. Door de daken met dunne materialen te isoleren, is eveneens energiewinst geboekt.

 

Klik hier voor meer informatie.